Konu: TAO'DA YAŞAMA .... Sun 31 Dec 2006 - 14:46
TAO’DA YAŞAMA:
Onlar adildirler fakat kendileri bunu bilmezler
Onlar insanları severler bunun diğergamlık olduğunu bilmeden
Onlar sözlerini tutarlar bunun ahde vefa olduğundan habersizce
Onlar herkesi desteklerler enerjileriyle,hediye alıp vermeden
Onlar eylemsizdirler,fakat hiçbir işleri geri kalmaz
Eylemleri sahiplenmez,bunun için eylemleri geride iz bırakmaz…
Taoda yaşayan insan doğaldır,eylemlerineisim koymaz(amaçsızlık),yaşamın o anki akışı içindedirler,eylem gerekiyorsa eylem halindedirler,eylem içindede eylemsizdirler,sahiplenmezler.karar vermeleri spontandır.İçlerindeki sezgisellik onların rehberidir.Onlar bütüne güvenirler,içlerindeki bütüncül boyutun farkındadırlar.Ona uyarlar.Sorunlar karşısında kara kara düşünmek,endişelenmek,kafa patlatmak yerine kendilerini tao’ya bırakırlar.Entell düşünce mekanizmasının tao boyutuna geçişi engellemsine fırsat vermezler hep şu an’da kalarak…Tao’nun bütüncül boyuttan şeyleri makro düzeyde yönlendirirken,zihnin yetersiz donanımıyla ve topallayarak eyleme geçip sadece çözümsüzlüğe götürdüğünü bilirler..
Tao’da yaşayan sürekli şu anda kalır.O düşüncelerini eylemleri için gerektiği an devreye sokar.Onun dışında düşünce dalgalarının beynin tamamını zaptederek gevezelik yapmasına müsaade etmez.Onun zihninde düşünceler gelir gider.Aynen sonbahar rüzgarı gibi.Rüzgar ağaçtaki yapraklara dokunur ancak onları beraberinde taşımaz.dalından kopan yapraklar biraz sürüklenir ve toprağa düşer.
Tao’da yaşayan Kendi’’BEN’’i ile düşüncelerini ayrı tutar.O düşünceleri değildir.Onlarla özdeşleşmez.Düşünceler fiziksel planda kalırken o sürekli Şu anda(TAO’da) kalmayı yeğler.
Tao’da yaşayanın en önemli özelliği sabrıdır.Onun varacağı bir yer yoktur.Yol ile hedef aynıdır.O heryerde evindedir.Beklentisizdir.Olması gereken olur.geri kalması gereken geri kalır.Aynen ağaçlar gibi ağaçlar ilk baharda meyva verirler.Hiçbir zaman kış boyunca şu ilkbahar gelsede şu meyvaları versem diye düşünmez.Ağaç sadece vardır,oradadır..Endişe,tasa taşımaz,amaçları,planları yoktur.
Tao2da yaşayan günü çok yoğun algılar…Şu anda kalarak hiçbirşey gözden kaçmaz…yaşam enerjisinin içndedir.yaşıyordur..O olduğundan farklı bir şey olmak istemez…Ne ise odur.Payeler,ünvanlar,onurlandırmalar onu pek ilgilendirmez.Sosyal yaşamda bu gerekli ise üstlenir ,taşırama hepsini kendi dışında bırakır.Zihnine yapıştırmaz..Onun zihin ayna gibidir.gelen yansır…Ona kendi yaşamı yeter.Doğaldır ,başkalarını ne düşündüğü de onu ilgilendirmez…
Tao'da yaşayan kendi hataları için kendini cezalandırmaz.gelişim sürecinde hatalarını göz önünde bulundurur.onlara yumuşak şekşlde dikkatini verir,O bilir ki hataları sayesinde varlığının çok daha derinleri ile temasa gelmiştir.Dikkatini vererek bilincinin gölgede kalmış bu kısmını da entegre eder…
Maddi doyum peşinde koşmaz yaşamının her aşamasında madde içinde imkanlardan yararlanır.Ancak onlara öncelik vermez…yerinde gerekirse eğlenir,gerekirse meditasyon yapar….O içindeki spontan impulslara göre hareket eder.İmpulslarını yaşar.Çünkü bilir ki,küçük impulsları yaşamayan ,bastırna insan kişiliğindeki daha ulvi ve tüksek titreşimlere ulaşamaz…
Onun için erdemli olmak ahlaklı olmak Tao’nun kendisindendir..Etki tepki yaslarına göre her etki tepki doğurur..Etik olmayan davranışlar önce evrensel yasalara göre cezalandırılır